Günahdır
Bu nə cür taledir,
Nə cür həyatdır,
Bir təbəssüm yaşam üçün günahdır.

Axı nədir günahımız?
Duyulurmu fəryadımız?
Sevilirmi ad-sanımız?
Tərif almaq,tənqid etmək günahdır.

Bir ölüm istədim,ölə bilmədim.
Xoşbəxtlik istədim,ola bilmədim.
Bir sevgi istədim ,duya bilmədim.
Nəfəs almaq bu dünyada günahdır.

Dostlarçün özümü mən fəda etdim,
Əksinə cavabda xəyanət biçdim,
Bağban olan tək bir gülü sevdim,
Sevmək də həyatda demə günahmış.

Günahdır,əzizim hər şey günahdır,
Sevmək də,gülmək də,hətta ölmək də,
Dostluq axtarmaq xoş bir mələkdə,
Bu günkü zamanda vallah günahdır. 13 avqust 2007- ci

Kədərlidir qoca dünya,
Gün görməmiş insanlarçün.
Əzablıdır xatirələr,
Bu dünyadan köçənlərçün.

Hər bir insan bir gün görür,
Bu günü həyatdan bilir.
Daha bilmir həyat gülür,
Onun bu cür etdiyinə.
1 avqust 2007- ci il

Qorxuram
Mən elə düşünürdüm ki,
Bir daha sevə bilmərəm.
Sən demə insan nə qədər,
Yaşayırsa o qədər sevər.

Bəzən səni görməyəndə,
Darıxıram sənin üçün.
Elə ki,səni görürəm,
Olursan yad bu qəlbimçün.

Məni sevdiyini sən söyləyərkən,
İçimdə bir dalğa tufan qoparır.
Aldanmaqdan qorxduğumçün,
Sözlərim qəlbimdə qalır.

Sözlərimi söyləməkçün,
Bəzən cəsarət tapmıram.
Sənin sevən gözlərinə,
Mən baxmaqdan hey qorxuram.

Mən qorxuram aldanmaqdan,
Yeni səhflər buraxmaqdan,
Yenə sevib aldanmaqdan ,
Bu dünyadan mən qorxuram.

Bilirsən niyə qaçıram?
Hər zaman səni görərkən,.
Çünki sevməkdən qorxuram,
Lap ölümdən qorxan kimi.

Sevmək ölümdən çətindir,
Atılmaq sanki ölümdür,
Unudulmaq ölümümdür,
Səni sevməkdən qorxuram.

Qorxuram səni sevməkdən,
Bir daha ölüb getməkdən,
Bu həyatdan küsməkdən,
Atılmaqdan mən qorxuram.

Sənsiz yaşaya bilmirəm,
Ümid edim ki,sevərəm.
Yəqin ki,başa düşərsən,
Səni itirməkdən qorxuram. 30 iyul 2007 ci-il

Dünən tozlu şkafdan,
Bir köhnəlmiş məktub tapdım.
Oxuyarkən hey ağladım,
Bitmiş sevgimiz naminə.

Uğruna çox yaşlar tökdüm,
Həsrət çəkdim amma dözdüm,
Hər günü min bir gün bildim,
Bitmiş sevgimiz naminə.
25 iyul 2007-ci il.

Anlıq düşüncə
Həsrət qəlbimi yaxır,
Od yanır tüstü qalxır,
Bu qəlb səninçün atır,
Ay ürəyim,hardasan?

Ürəyim,heç bilirsənmi?
Bu qəlb sənsiz nələr çəkir.
Sənsizliyə dözə bilmir,
Günlər sayır,məqam gəzir.

Məqam gəzir o bir daha,
Səni dənizdə görməkçün.
Dəniz qəlbi hey döyünür,
Tez sahilə qovuşmaqçün.
19 iyul 2007- ci il.

Parlaq ulduzum
Yenə də səninlə qaldım baş-başa,
Ay mənim sehirli,parlaq ulduzum.
Sevgi mesajını gəl yazaq aya,
Ay mənim sevdalı,parlaq ulduzum.

Sən də mənim tək bu gün yalnızsan,
Nə edək cəzanı bu cür almısan,
Bəyəm günahmıdır sən sevdalısan,
Ay mənim ərköyün,parlaq ulduzum.

Bayaq gördüm səni çox kədərliydin,
Sanki,həyatdan bezmiş kimiydin,
Kaş ki,mən dərdini bilə bileydim,
Ay mənim həmdəmim,parlaq ulduzum.

Paho nə pis oldu gur yağış yağdı,
Buludlar dinmədən üstünü aldı,
Bu kainat üçün qısa vüsaldı,
Sən kefini pozma,parlaq ulduzum.

Sən heç üzülmə yenə gün batar,
O sonsuz səmaya şəffaf ay çıxar,
Bütün olanları ürək unudar,
Biz xoşbəxt olarıq,parlaq ulduzum.

Xoşbəxtlik yenə də qanad çalacaq,
Bizim qəlblərimiz birgə vuracaq,
Dəniz öz yarıyla xoşbəxt olacaq,
Sən səmada parla,parlaq ulduzum. 18 iyul 2007- ci il.

Xatirələr
Xatirələr,xatirələr,
Bizləri rahat buraxmır.
Unudulmuş xatirələr,
Bəzən bizdən qisas alır.

Ölümdən kədərlidir,
Bu əzablı xatirələr.
Hər zaman bizi izləyir,
İztirablı xatirələr.

Ölüm də heç bu qədər,
İnsana əzab vermir.
Kaş ki,məni tərk ersə,
Xoşagəlməz xatirələr.

Xatirələrdən yazsaq,
Kitab bizə azlıq eylər.
Bir ömrün ağrı payıdır,
Əzablı verən xatirələr.

Xatirələr bizimlə,
Hər dəqiqə fırlanır.
Ölərkən də bizimlədir,
Həmişəlik xatirələr.

Tanrım nə olar bir gün,
Xoşbəxt bir xatirə dadsaq.
Yaddaşlara həkk olaraq,
Qalsın bizə xatirələr.

Mən ümidlə yaşayıram,
İnşallah xoşbəxt olarıq.
Xatirimizdə canlanar,
O dənizli xatirələr.
17 iyul 2007-ci il.

Ürək
Dəniz dalğası tək hey çırpınırsan,
Mənimlə hər dərdə sən qatlanırsan,
Bəzən sakit olur,bəzən qaşırsan,
Bu əzabları çəkmək rəvamı ürək.

Yenə də səninlə qaldım baş-başa,
Sən qapı deyilsən hər gələn aça,
Mən sənə dün taxdım yoğun bir haça,
Bağışla sən məni,bağışla,ürək.

Mənim səndən başqa bir kimsəm də yox,
Sənsizlik qəlbimə sancılan bir ox,
Biz səninlə çəkdik dərdlər bir çox,
Ay başı bəlalı,həmdəmim,ürək.

Səninlə qəlbimə rahatlıq gəlir,
Sənsiz olan bu qəlb gör nələr çəkir,
İnsanlar səninlə dərd biçir,əkir,
Dünya yaşadıqca sən varsan,ürək.

Dənizdə dalğalar çırpınır sən tək,
Hər kəs səninlə dost olsun gərək,
Hər an xoçbəxt olsun dənizlə ürək,
Unutma bizləri yaşa ,ay ürək.
7 iyul 2007 –ci il.

Qəlb çırpıntısı
Xəyallar aparır məni o günlərə,
Qəlbimdə bir dalğa tufan qoparır.
Unutmağ istədiyim həmin o xatirə,
Gözlərim önündə yenidən canlanır.

Mən səni unutmağ istəmirəm yox,
Sən hər an qəlbimdə yaşayacaqsan.
Həmin o günlərdən illər ötsə də,
Hər zaman fikrimdə canlanacaqsan.

O gözəl gözləri,isti sözləri,
Ürəyim unutmağ asan işdirmi?
Sevgi andlarını hələ demirəm,
Sevəni unutmağ günah deyilmi?

Gör nə gözəl günlər yaşamışığ biz,
Rəvamı o günü biz tez unudağ.
Ürəyim hər qəlbin çırpındığında,
Bu qəlbim səninlə birgə vuracağ.
7 iyul 2007- ci il.

Xəyal sirdaşıma
Səhərlərin mübarək,
Mənim xəyal sirdaşım.
Mənə uğur arzula,
Bu həyatdan zövq alım.

Xəyal gözəlliklərini,
Mən səninçün arzularam.
Sən xoşbəxt olan zaman,
Səninlə qürur duyaram.

Dostlardan xeyir yoxdur,
Mənim sirdaşım sənsən.
Sən xəyallarda olsanda,
Qəlbimdə hey mənimləsən.

Bu yaxınlıq hardan gəlir,
Heç özüm də anlamıram.
Mən realam,sənsə xəyal,
Bu dostluqdan baş açmıram.

Yox,əzizim,bu doğmalıq,
Bizim qəlbimizdən gəlir.
Mən realam,sənsə xəyal,
Ruhum xəyalları gəzir.

Bəzən elə düşünürəm ki,
Mən bu dünyadan deyiləm.
Başqa aləmdə gəzərək,
Bu dünyanı izləyirəm.

Belə,xəyal sirdaşım,
Hələlik bizdən bu qədər.
Görüşmək ümidiylə,
Sənə ən xoş gözəlliklər.
6 iyul 2007 -ci il.

Tənha sevən
Yenə də tək-tənhayam,
Dərdlərim də mənimlədir.
Bu gün yenə mən sənsizəm,
Zülmət qaranlıq gecədir.

Bəlkə indi səndə mən tək,
Dərdlisən məni anırsan.
Xatirələrə dalaraq,
O günləri çağırırsan.

Bir xatirə yaddaşımdan,
Heç ömrüm boyu getməz.
Biz dənizdə söz vermişdik,
Bu sevgi əsla bitməz.

Yaxınlarda ad gününü,
Bağışla təbrik etmədim.
Həmin günü çox ağladım,
Sənsə dadıma yetmədin.

Bəzən hey düşünürəm ki,
Məni heç yada salmırsan.
Dostlarınla sən kef çəkib,
Həyatdan ləzzət alırsan.

Bir az düşündükdən sonra,
Öz-özümə peşman ollam.
Səni səf anladığam üçün,
Hey özümü qınayıram.

Bilirəm əzab çəkirsən,
Ayrılıq yaman çətindir.
Sənsiz keçən hər saniyə,
Tənhalıq sanki ölümdür.

Ürəyim,bəlkə səninlə,
Biz birdə görüşmədik.
Bu məhəbbət qanunudur,
Biz insanlar dözməliyik.

Mən səndən ayrı qalsam da,
Sən həmişə mənimləsən.
Hər zaman səni sevəcəm,
Ölənədək qəlbimdəsən.
5 iyul 2007- ci il.

Səni anaram
Səni anaram ey sevgilim,
Hər yerdə,hər məkanda.
Həmişə mənimləsən,
Bu sonsuz asimanda.

Səndən mənə qalan yalnız,
O şirin xoş sözlərindir.
Bu sözləri mən hər zaman,
Xatırlar səni anaram.

Sənsiz heç bu dənizin də,
Bir mənası qalmayıb.
İndi sahildə tək-tənha,
Dayanmış səni anıram.

Ürəyim,heç bilirsənmi?
Sənsiz həyat nəyə bənzər.
Boşluqlarda sənlə gözəl,
Hər zaman səni anaram.

Artıq şam da yanıb sönür,
Mən şam olmaq istəmərəm.
Sənin vuran qəlbin olub,
Sənin üçün döyünərəm.

30 mart 2007 -ci il.

Bəxt və ümid
Bəxtsiz mələk yol gedir,
Diyarına tək və tənha.
Həyat ona ümid vermir,
Bəlkə bir gün xoşbəxt ola.

Ümidlə yaşamaq gözəldir,
Ümidsiz insan neyləyər.
Ümid insanı ucaldır,
Yerdən tutmuş lap göyədək.

Bəxtsiz mələk hey düşünür,
Ümid edir sevgisinə.
Amma bəxti heç gətirmir,
Nə etsinki,həyat belə.

Həyat kimə sevinc verir,
Kimə isə qəm bəxş edir.
Bu həyatın qanunudur,
Biz insanlar dözməliyik.

Bakı.30 avqust 2006 -cı il.

Sevgi
Sevgi bir yuxudur hamı görəcək,
Bu bulaq suyundan hamı içəcək.
Bir zaman vaxt gələr sən də sevərsən,
Sevginin qədrini onda bilərsən.

Sevgi bir dünyadır gəzməklə bitməz,
Sevgisiz ürəkdə güllər yetişməz.
Sən də sevginənki,xoşbəxt olasan,
Sevinclə yaşayıb həyat qurasan.

Sevgi bir dənizdir ucsuz-bucaqsız,
Onu yaşayan şəxs qalmaz sevdasız.
Bu dənizə baş vur,aşiq olki sən,
Xoşbəxt yaşayaraq ömür sürəsən.

Sevgi bir kainat sonsuz səmadır,
Onun sakinıəri ay-ulduzlardır.
Ulduzlar sonsuzdur ürəkdə eşq tək,
Eşqi yaşadan da biz insanlarıq.

Hər ürəkdə bir sevgi var,
Sevgi sonlu,sevgi sonsuz.
Bu sevgini yaşayan şəxs,
Qalmaz bir saniyə onsuz.

Bakı.29 avqust 2006- cı il.

Nakam sonluq

Nakam sonluq
Ilk məhəbbət şirin olur,
Yuxudakı röyalar tək.
Röyalar çin olan zaman,
Şirin dönüb acı olur.

Yuxuya inanmaq olmaz ,
Çünki yuxular çin olmur.
Gerçəkliklə sən də barış,
Həyat gerçək bir yuxudur.

Sənin gözlərin nur saçır,
Dənizdəki dalğalar tək.
Qumlar üstə bir qəlb çəkir,
Hey sevinir bir ümman tək.

Sən mənim bir həyatımsan,
Bu həyat bir vaxt bitəcək.
Qızılgüllər solan zaman,
Kədər baxıb sevinəcək.

Ah ürəyim nə edimki?
Sən durmadan döyünursən.
Məni yaşadan sənsən,
Sən olmasan mən neylərəm?

İkinci həyat olsaydı,
Mən ümidlə yaşayardəm.
Nə edimki,həyat belə,
Başdan-başqa bir xülyadır.

Həm sevincim,həm də qəmim,
Bu dünyada cəmləşəcək.
Onlar toplu bir sonluq tək,
Mənə adlar yüksəldəcək.

Mən coşğun bir dənizəm,
Bu sözləri düşünürəm.
Düşünmək bir gözəllikdir,
Əlvida dünya mən gedirəm.

Bakı.28 avqust 2006-cı il.

Cavabsız sevgi.
Mənim yaşımda kimnən soruşsaq ki,sevgiyə inanırsan?Fikirləşmədən əlbəttə inanıram deyəcəkdir.O şəxslərdən fərqli olaraq mən inanmıram.Bu inamsızlığa səbəb isə bir müddət bundan əvvəl şahid olduğum hadisədir.
Bu hadisə isti yay günlərindən birində hələ də sevginin nə olduğunu bilməyən,bütünlüklə özünü kitablara həsr edən bir gənc qızın qaranlıq həyatında baş vermişdir.Bu qız həssas olduğu
qədər,həm də çox mürəkkəb bir təbiətə malik idi.Onun tanışları çox olsa da,o,ürəyini heç kəsə açmırdı.O,hamıdan qaçsa da,insanlardan bezsə də,dənizdən heç ayrılmırdı.Bir tərəfdən onun qeyri-adiliyinə səbəb lal olması idi.Elə bir gün gəldi ki,onun bu qaranlıq dünyasına sevgi işıq saçdı.
Bir gün adəti üzrə yenə yuxudan durduqdan sonra dəniz kənarına gəldi.Həmişəki kimi dəniz yenə də çox gözəl əhval-ruhiyəyə sahib idi.Amma ,o, indi burada tək deyildi.Gözlərini dəniz dalğalarına dikib rəsm çəkən gənc oğlan onun diqqətindən heç yayınmadı və bir an yerindən tərpənmədən oğlana baxdı.Gənc isə öz aləmində rəsm çəkirdi.Nəhayət,gənc oğlan işlərini bitirdi;əşyalarını yığıb getmək istədikdə birdən gözləri qıza sataşdı və onun üzündə soyuğ təbəssüm göründü.Qız isə gözlərini oğlana zilləmiş elə bil başqa bir aləmə düşmüşdü.Gənc ona yaxınlaşdı sahildə kiməsə rast gəldiyi üçün şad olduğunu bildirdi və təbii ki, onun kim olduğunu soruşdu.Qız isə heç bir söz söyləmədən oğlanın üzünə baxırdı.Bir anlıq ona elə gəldi ki,qız onu eşitmir. Həqiqətdə isə qız onu çox gözəl eşidirdi,lakin ürəyindən keçənləri ona heç cürə çatdıra bilmirdi.Gənc ona çoxlu suallar verir,qızın lal olduğunu isə heç başa düşmürdü.Qız donub qalmışdı,çünki bu vaxta qədər o dənizdə heç kəslə rastlaşmamışdı.Nəhayət,gənc başa düşdü ki, qız laldır.Onun suallarına cavab verməməsi də elə bu səbəbdəndir.Gənc işarələrlə bildirdi ki,o lallarla ünsiyyət saxlaya bilir və narahatçılığa heç bir səbəb yoxdur.Qəribədir ki,qız hələ də nə edəcəyini bilmirdi.Onun içərisindən qəribə bir hiss keçdi və o özünü ələ alaraq lal olduğunu təsdiqlədi.İndi oğlan daha çox sevinirdi,çünki qız onun xoşuna gəlirdi.Beləliklə,qız get-gedə daha çox şey anlatmağa başladı.O,gəncin haradan gəldiyini,nə işlə məşğul olduğunu bilmək üçün tələsirdi.
Əvvəli belə soyuğluqla başlayan iki gəncin münasibəti getdikcə daha da istiləşirdi.Onlar bir-birlərini çox gözəl başa düşür və hər gün dəniz kənarında bir yerdə gəzirdilər.Qızın gözəl təbiəti və düşüncələri rəssam oğlanın çəkdiyi şəkillərə təsirsiz ötüşmürdü.Qız getdikcə oğlana daha çox diqqət yetirir,gününü onsuz təsəvvür edə bilmirdi.Amma o bilmirdi ki,bu diqqət,bu sevgi qarşılıqlı deyil.Qız oğlana nə qədər hörmət edirdisə,oğlan da ona bir o qədər qayğı göstərirdi. Lakin bir dost kimi,çünki oğlanın sevgi dünyasına başqa bir günəş işıq saçırdı.Onun öz sevgilisi vardı.Burada isə öz diplom işini bitirməkçün qalırdı.Bu diqqətin,bu qayğının bir sonu olmalı idi, lakin heç kim bu haqda fikirləşmirdi.Vaxt gəlib yetişdi qız bir gün ürəyini açmaq oğlana yaxınlaşdı və oğlanin sevindiyini görüb təəccübləndi.Artıq gec idi o hər şeyi anlatsaydı da heç nə dəyişməyəcəkdi.Oğlan sevinirdi qız isə donub qalmışdı.Bu sevincə səbəb isə oğlanın öz sevdiyi qızla barışması idi.Qız böyük maraqla olanlardan xəbər tutmaq istəyirdi.Oğlanın sözləri lap yerinə düşdü.O,bütün olanları qıza anlatdı və onu da bildirdi ki,bir müddətdən sonra öz vətəninə qayıdır.Buna görə də hazırlıq görməlidir.Qız isə artıq heç nə anlatmadı,çünki artıq gec idi.Bir həqiqət də var idi ki,qız ona neçə dəfələrlə öz hisslərini anlatmağa çalışmışdı,amma oğlan zarafat kimi qəbul etmişdi.Buna görə də qız əzab çəkirdi və nə edəcəyini bilmirdi.
Oğlan nə baş verdiyini anlamaq istəsə də heç nə başa düşmürdü.Ən çətini isə qız artıq ona heç nə anlatmaq istəmirdi.Beləliklə,vaxt gəlib çatdı,oğlan öz diyarına getmək üçün tam hazır idi. Bu müddət ərzində o dənizlə vidalaşmaq istəyirdi.Maraqlısı isə qız onun gözünə görsənmirdi. Bütünlüklə dənizə bağlı olan qızı ,o, heç dənizdə də görmədi. O,qızı nə qədər axtardısa tapa bilmədi və evə qayıtdı.O,qızı sevməsə də onu çox istəyirdi,qızla vidalaşmayıb getmək isə çox pis olardı.Oğlan evə qayıtdı,əşyalarını götürüb getmək istədikdə qızı gördü.O,qızın yoxa çıxmasının səbəbini soruşdu və getməyə hazırlaşdığını bildirdi.Qız isə heç nə etmədi əlindəki məktubu ona verdi və burdan uzaqlaşdıqdan sonra oxumasını xahiş etdi.
Beləliklə,oğlan öz diyarına yola düşdü.O,hələ də nə baş verdiyini başa düşmürdü.Nəhayət,vaxt yetişdi,o,mektubla tanış oldu.O,indi her şeyi bilirdi,amma çarəsiz idi.Geriyə də qayıda bilməzdi.Nə etməli,onsuz da heç nə dəyişməyəcəkdi.Lap geri qayıtmalı olsa da onun öz sevdiyi vardı.Beləliklə, o, öz işləri ilə məşğul olmağa başlamışdı,artıq qız haqqında fikirləşmirdi.Amma arabir yadına düşdükdə kədərlənirdi və bir xatirə kimi unutmağa çalışırdı.Əvvəllər unutmağa çalışdığı bu xatirə sonradan onun heyatının mənasına çevrildi. Qərara aldı ki, həmin yerə qayıtsın.Lakin vaxt imkan vermədi,buna görə də o gəlmədi.Gəlsəydidə heç nə dəyişməyəcəkdi,çünki qızın ona olan sevgisi artıq ölmüşdü.O,başqa bir oğlanı sevirdi və sevdiyi şəxslə çox xoşbəbt idi.
Günlər keçdi,il dolandı oğlan yenidən həmin yerə gəldi.Artıq indi onun nə sevdiyi qız nə də ki,diplom işi vardı.İndi o bura qıza olan sevgisini bildirməkçün gəlmişdi.Amma gec idi,çünki qız öz sevdiyi şəxslə ailə həyatı qurmuşdu.Qız çox xoşbəbt idi,buna görə də oğlan ondan üzr istəsəydi də,yalvarsaydı da heç vaxt qız oğlanı bağışlamayacaq və sevdiyi şəxsdən ayrılmayacaqdı.Elə buna görə də oğlan şahid olduğu hadisələrdən sonra qıza heç bir söz demədi.O,öz diyarına yollandı və anladı ki,sonrakı peşmançılıq fayda vermir.
Hə,mənim əzizlərim,çalışın sevdiyiniz zaman sevginiz qarşılıqlı olsun,bax o zaman xoşbəxt olarsınız.Sevginizin qədrini bilin!!!
6 mart 2007-ci il.